Coraz częściej słyszymy i widzimy, że czas wolny dzieci i młodzieży pochłania obecnie telewizja, komputer i internet. Nie zaprzeczam, że pełnią one ważną rolę edukacyjną, dostarczają bowiem informacji, rozwijają zainteresowania często uczą i bawią. Jednak stanowią one także poważne zagrożenie dla zdrowia i rozwoju naszych pociech.
Czas spędzony przez dziecko przed „szklanym ekranem” jest przez wielu rodziców traktowany jako czas wolny, w którym mogą zająć się własnymi sprawami. Dziecko wpatrzone w ekran nie przeszkadza , nie zadaje pytań, nie stara się skupić na sobie uwagi, nie zachęca do wspólnej zabawy.
Z badań OBOP wynika, że dzieci i młodzież spędzają przed ekranami bądź monitorami 36 godzin tygodniowo, czyli 5-6 godzin dziennie. Konsekwencjami biernego wielogodzinnego przesiadywania przed monitorem są często choroby narządu wzroku, wady postawy(zaokrąglone plecy, zapadnięta klatka piersiowa), a także wpływa to negatywnie na układ nerwowy dziecka.
Prowadzone od szeregu lat badania dowodzą, że szczególnie niekorzystny wpływ na dzieci mają gry komputerowe „w zabijanie” oraz oglądane filmy pokazujące grozę, przemoc i okrucieństwo. Powodują one zwłaszcza u małych dzieci stany lękowe, agresję, i nadpobudliwość emocjonalną. Istnieje również duże prawdopodobieństwo, że dziecko na skutek częstego oglądania scen brutalnych „odwrażliwia” się na widok ludzkiego cierpienia i nabiera przekonania,że świat jest pełen okrucieństwa. W pewnych sytuacjach życiowych będzie się również zachowywać agresywnie powielając wzory zachowań bohaterów filmowych. Dzieci te mieszają często fikcję z rzeczywistością, mają też problemy z wyrażaniem swoich emocji.
Niestety rodzice często nie zdają sobie sprawy z tego, że dziecko biernie patrząc na ekran nie poznaje prawdziwego obrazu świata, nie uczy się komunikowania z innymi ludźmi, nie zaspakaja wielu swych potrzeb, zwłaszcza potrzeby działania. Ciągły kontakt z ekranem ujemnie wpływa na aktywność twórczą i wyobraźnię dziecka, gdyż wyręcza on potrzebę wyobrażania sobie czegoś, co można usłyszeć i zobaczyć na „szklanym ekranie”.
Mając na względzie wagę problemu alarmujemy i przypominamy!
Dla prawidłowego rozwoju naszych dzieci zalecaną formą spędzania czasu wolnego jest przebywanie na powietrzu i aktywność ruchowa.
Zatem drodzy rodzice waszym zadaniem jest motywowanie dziecka do aktywności fizycznej, a nie utrwalanie wzorca spędzania czasu wolnego przez rodziców „wypoczywających” przed telewizorem.
Czas spędzony przez dziecko przed „szklanym ekranem” jest przez wielu rodziców traktowany jako czas wolny, w którym mogą zająć się własnymi sprawami. Dziecko wpatrzone w ekran nie przeszkadza , nie zadaje pytań, nie stara się skupić na sobie uwagi, nie zachęca do wspólnej zabawy.
Z badań OBOP wynika, że dzieci i młodzież spędzają przed ekranami bądź monitorami 36 godzin tygodniowo, czyli 5-6 godzin dziennie. Konsekwencjami biernego wielogodzinnego przesiadywania przed monitorem są często choroby narządu wzroku, wady postawy(zaokrąglone plecy, zapadnięta klatka piersiowa), a także wpływa to negatywnie na układ nerwowy dziecka.
Prowadzone od szeregu lat badania dowodzą, że szczególnie niekorzystny wpływ na dzieci mają gry komputerowe „w zabijanie” oraz oglądane filmy pokazujące grozę, przemoc i okrucieństwo. Powodują one zwłaszcza u małych dzieci stany lękowe, agresję, i nadpobudliwość emocjonalną. Istnieje również duże prawdopodobieństwo, że dziecko na skutek częstego oglądania scen brutalnych „odwrażliwia” się na widok ludzkiego cierpienia i nabiera przekonania,że świat jest pełen okrucieństwa. W pewnych sytuacjach życiowych będzie się również zachowywać agresywnie powielając wzory zachowań bohaterów filmowych. Dzieci te mieszają często fikcję z rzeczywistością, mają też problemy z wyrażaniem swoich emocji.
Niestety rodzice często nie zdają sobie sprawy z tego, że dziecko biernie patrząc na ekran nie poznaje prawdziwego obrazu świata, nie uczy się komunikowania z innymi ludźmi, nie zaspakaja wielu swych potrzeb, zwłaszcza potrzeby działania. Ciągły kontakt z ekranem ujemnie wpływa na aktywność twórczą i wyobraźnię dziecka, gdyż wyręcza on potrzebę wyobrażania sobie czegoś, co można usłyszeć i zobaczyć na „szklanym ekranie”.
Mając na względzie wagę problemu alarmujemy i przypominamy!
Dla prawidłowego rozwoju naszych dzieci zalecaną formą spędzania czasu wolnego jest przebywanie na powietrzu i aktywność ruchowa.
Zatem drodzy rodzice waszym zadaniem jest motywowanie dziecka do aktywności fizycznej, a nie utrwalanie wzorca spędzania czasu wolnego przez rodziców „wypoczywających” przed telewizorem.
Elżbieta Wąsowska
dyrektor Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej
w Kołobrzegu
